ఒక జీవిని హింసించకపోవడమే అహింస. హింసించడం
అనేది రకరకాలుగా ఉంటుంది. అది మానసిక హింస కావొచ్చు, శారీరక హింస
కావొచ్చు. ఒకరిని దూషించడం, మాట్లాడకపోవడం, దూరంగా ఉంచడం
వంటిది మానసిక హింస కిందికి వస్తుంది. ఇక కొట్టడం, చిత్రవధ చేయడం, నిర్బంధించడం శారీక హింస కిందికి వస్తుంది. భర్త భార్యతో మాట్లాడకపోవడం,దూరంగా ఉంచడం, అన్న తమ్ముడిని దూరంగా ఉంచడం, కన్నబిడ్డలు ముసలి తల్లిదండ్రులను పట్టించుకోకపోవడం వంటివన్నీ హింస కిందికే
వస్తాయి.
ఏకేంద్రీయం నుంచి పంచేంద్రీయ జీవులలో ఏ
విధంగా హింసించినా అది హింసే అవుతుంది. మనిషి తన నాలుకను అదుపులో ఉంచుకోవాలి.
చిన్నవారిని, బలహీనులను ఎలాపడితే అలా దూషించడం, వారి మనస్సును గాయపరచడం మంచిది కాదు. బలముంది కదా అని బలహీనులను కొట్టడం, వారి ఆస్తిపాస్తులు, డబ్బుదస్కం కాజేయడం కూడా మంచిది కాదు.
కష్టపడకుండా అప్పనంగా ఇతరుల ఆస్తిపాస్తులు కాజేయడం కొందరికి మామూలే. కానీ ఆ ఆలోచనే
మంచిది కాదు.
కేవలం తమ అహాన్ని సంపూర్తి చేసుకునేందుకుగాను
ధనాన్ని, అధికారాన్ని కొందరు పోగుచేసుకుంటుంటారు. ఇది
కూడా ఒక రకమైన హింసే అనుకోవాలి.
బుద్ధుడు, మహావీర్‌, నానక్‌, కబీర్‌, మహాత్మా గాంధీ
వంటి పుణ్యపురుషులు జన్మించిన మన దేశంలో నేటికీ హింసాత్మక వాతావరణం ఉందని చెప్పక
తప్పదు. ఇందుకు ఉదాహరణగా మన చుట్టూ అనేకం హింస జరుగుతున్నాయి. యుద్ధాలు , మతకల్లోలాలు , కులఘర్షణలు, వర్గపోరాటాలు, మూకదాడులు, పరువు హత్యలు వంటివి మనం చూస్తూనే ఉన్నాం.
మనం అహింసతో కూడిన జీవితం, రాజకీయాలు , ఆర్థికవిధానం, విద్యావిధానం
వైపు అడుగులేయాల్సి ఉంది. ఇది మన పిల్లలకు కూడా నేర్పించి అలవాటుచేయాల్సి ఉంది.
అందరూ బాధ్యతాయుతంగా, జవాబు దారీతనంతో జీవించే సత్సమాజంను మనం
రూపొందించుకోవాల్సి ఉంది.
మన జాతిపిత మహాత్మాగాంధీ అహింసా మార్గాన్నే
తన జీవన విధానంగా మార్చుకుని మనకు ఆదర్శంగా నిలిచారు. ఇస్లాంలో అయెతే ఒకరిని అన్యాయంగ
హింసిస్తే అందరిని హింసించినట్లు అని చెబుతుంది. ఇదే జీవన విధానం మనందరిదీ కావాలి.
అప్పుడే ఈ ప్రపంచంలో అందరూ సామరస్యంతో ప్రశాంతంగా సాధారణ జీవితం గడపడం సాధ్యపడుతుంది.
నేటి ఆధునిక సమాజంలో అభివృద్ధి, ప్రగతి అనేవి దోపిడి, హింస వంటి పునాదుపైనే నిర్మితాయ్యాయి. కానీ
ఇలాంటిది అభిషణీయం కాదు. నేడు సమాజంలో అనైతికత, అహింస జడులువిప్పి
ఉంది. అతి తక్కువ మంది చేతిలో కోట్లాది రూపాయలు ఉంటూ, అత్యధికులు పేదరికంలో మగ్గుతున్నారు. ఈ ఆర్థిక అసమానతను ఏమనాలి? అన్ని రంగాలలో ఏదో రకమైన హింస, దోపిడి
చోటుచేసుకుంటోంది. వినియోగ సంసృతి(కన్జూమరిజం) పెరిగిపోయి క్రోనీ క్యాపిటలిజం
రాజ్యమేుతోంది. ఇవన్నీ సమూలంగా మారి గాంధీగారు కలలుకన్న అహింసా రాజ్యం మనకు
సిద్ధించాల్సి ఉంది. -అశోక్‌, హైదరాబాద్.
English Translation :
Non-violence is the need of the hour...
Non-violence
is not torturing an organism. Torture comes in many forms. It can be mental
violence, it can be physical violence. Psychological violence comes down to
blaming someone, not talking, keeping them away. No longer does beating,
torture, and detention fall under physical violence. Violence includes the
husband not talking to his wife, keeping her away, keeping her brother away,
and the children not caring for their elderly parents.
It is torture
in any way from eccentric to pentagonal organisms. The man must control his
tongue. It is not good to hurt the little ones and the weak and hurt their
minds. It is not even good to beat the weak, to squander their possessions and
money, whether they are strong or not. It is common for some to plunder other
people's property as a father without hard work. But that thought is not good.
Some people
accumulate money and power just to satisfy their ego. It should also be
considered a form of violence.
Not to mention
that there is still an atmosphere of violence in our country where saints like
Buddha, Mahavira, Nanak, Kabir and Mahatma Gandhi were born. For example, there
is a lot of violence going on around us. We continue to see wars, sectarian
strife, sectarian strife, class struggles, coups, and honor killings.
We need to
move towards a non-violent life, politics, economics and education. It also
needs to be taught and practiced by our children. We need to create a society
where everyone lives responsibly and responsibly.
Our patriarch
Mahatma Gandhi changed the non-violent way of life into his way of life and
stood as an ideal for us. In Islam, however, it is said that to torture someone
unjustly is to torture everyone. This is the way of life we all want. Only
then will it be possible for everyone in this world to live a peaceful and
normal life in harmony.
In today's
modern society, development and progress are built on the foundations of
exploitation and violence. But something like this is not admirable. Immorality
and non-violence are rampant in society today. With very few people holding
crores of rupees in their hands, the vast majority are languishing in poverty.
What about this economic inequality? Some kind of violence and exploitation is
taking place in all sectors. Consumerism is on the rise and crony capitalism is
on the rise. We have to change all this radically and prepare the non-violent
state that Gandhi dreamed of.
